Szokujące prognozy
Podsumowanie: Szokujące prognozy na 2026 rok
Saxo Group
Saxo Group
Branża energetyczna obejmuje firmy zajmujące się wydobyciem, przetwarzaniem i dystrybucją nośników energii (ropa, gaz, węgiel) oraz produkcją energii elektrycznej (elektrownie konwencjonalne i odnawialne). W gospodarczej skali jest kluczowa, ponieważ dostarcza surowce potrzebne do funkcjonowania przemysłu, transportu i codziennego życia.
Na rynku kapitałowym spółki energetyczne odgrywają istotną rolę, ponieważ ich wyniki zależą od cen surowców, regulacji państwowych i inwestycji w nowe technologie (np. OZE), co wpływa na wycenę akcji, obligacji czy papierów dłużnych w tym sektorze.
Sektor energetyczny generuje około 8 % wartości dodanej brutto Polski, w tym 4,1% bezpośrednio w samej energetyce oraz 4,2 % w pokrewnych branżach. Stabilne dostawy energii są niezbędne dla przemysłu, usług i infrastruktury. Przerwy lub wahania w zasilaniu mogą poważnie zaburzyć produkcję, transport czy funkcjonowanie instytucji publicznych.
Energia trafia do odbiorców w postaci tzw. nośników energii, czyli substancji lub form energii, które można przechowywać, transportować i wykorzystać w dowolnym momencie. Należą do nich paliwa kopalne (węgiel, ropa, gaz), energia elektryczna czy akumulatory. Dzięki temu surowce przetworzone w elektrowniach lub rafineriach trafiają do przemysłu, domów i sektora transportu.
Rosnące ceny nośników energii napędzają inflację, ponieważ wyższe koszty produkcji przekładają się na wyższe ceny dóbr i usług, a jednocześnie podnoszą rachunki gospodarstw domowych, ograniczając realne dochody rodzin. Niestety, pod koniec 2024 roku Polska nadal znajdowała się wśród czterech krajów UE z najwyższymi hurtowymi cenami energii, plasując się tuż za Włochami, Rumunią i Węgrami.
Dobrą wiadomością jest fakt, że dzięki znacznemu udziałowi krajowych surowców energetycznych w bilansie energetycznym, Polska należy do najbardziej niezależnych energetycznie krajów UE. Wskaźnik zależności energetycznej Polski wyniósł w 2017 r. 38 %, podczas gdy średnia unijna sięgała 55 %.
Przykładowe, większe spółki z branży energetycznej notowane na GPW:
PGE Polska Grupa Energetyczna
Jest największą spółką energetyczną na GPW, dominującą zarówno w wytwarzaniu, jak i dystrybucji energii elektrycznej. Posiada kompleksowy miks źródeł – od elektrowni węglowych po elektrownie gazowe i farmy wiatrowe. W ostatnich latach spółka realizuje plany dekarbonizacji, stopniowo wycofując jednostki węglowe i inwestując w odnawialne źródła energii (głównie offshore i onshore).
Tauron Polska Energia
Łączy działalność dystrybucyjną i wytwórczą, obsługując znaczną część południowo-zachodniej Polski. W obszarze wytwarzania Tauron inwestuje w nowe moce OZE (farmy wiatrowe i instalacje fotowoltaiczne), a także rozwija segment elektroenergetyczny, skupiając się na modernizacji sieci przesyłowych i dystrybucyjnych. Spółka równocześnie dąży do optymalizacji kosztów energii z konwencjonalnych źródeł.
Enea i Energa (w grupie Orlen)
- Enea: Skupia się na dywersyfikacji miksu wytwórczego, rozbudowując portfolio OZE, w tym farmy wiatrowe lądowe i morskie projekty fotowoltaiczne. Spółka intensyfikuje także działania w zakresie efektywności energetycznej i modernizacji sieci dystrybucyjnej.
- Energa: Przed przejęciem przez Orlen koncentrowała się na farmach wiatrowych na Bałtyku oraz inwestycjach w morskie OZE. Po integracji z PKN Orlen nastąpiła dalsza konsolidacja strategii, w szczególności wykorzystanie synergii z petrochemicznym segmentem grupy, co pozwala na finansowanie nowych projektów „zielonej energii”.
PGNiG
Tradycyjnie kojarzona z wydobyciem i dystrybucją gazu ziemnego, w ostatnich latach rozwija segment ciepłowniczy, budując sieci ciepłownicze i modernizując elektrociepłownie. Spółka ewoluuje w kierunku dostawcy kompleksowych usług energetycznych – oprócz handlu gazem stawia na instalacje OZE (głównie małe elektrownie fotowoltaiczne) oraz na usługi z zakresu efektywności energetycznej i serwisu, aby zwiększyć wartość dodaną dla klientów przemysłowych i sieciowych.
Indeks WIG-energia jest zbiorem akcji spółek z branży energetycznej, które już są w głównym indeksie WIG. Oznacza to, że wszyscy „członkowie” WIG-energia to jednocześnie firmy notowane w WIG, ale dodatkowo sklasyfikowane jako energetyczne.
Podstawowe cechy WIG-energia:
W obrębie indeksu WIG-ENERG notowanych jest obecnie 14 spółek:
PGE, TAURONPE, ENEA, PEP, CEZ, ZEPAK, KOGENERA, ONDE, COLUMBUS, PHOTON, MLSYSTEM, ECBSA, NOVAVISGR oraz RAEN.
W ostatnich latach Polska dynamicznie rozwija sektor odnawialnych źródeł energii, szczególnie w obszarze farm wiatrowych na morzu i instalacji fotowoltaicznych na lądzie. Coraz częściej wdrażane są również zaawansowane technologie magazynowania energii, które pozwalają na bilansowanie sieci i lepsze wykorzystanie produkcji OZE. Jednocześnie powstają pilotowe projekty wodorowe, zarówno „zielonego” wodoru produkowanego z nadwyżek energii odnawialnej, jak i systemy dystrybucji tego surowca do przemysłu i transportu.
Równolegle inwestuje się w rozwój inteligentnych sieci (smart grids), które dzięki cyfryzacji i automatyce pozwalają na bardziej elastyczne zarządzanie popytem i podażą energii. Coraz częściej technologia blockchain znajduje zastosowanie w rozliczeniach prosumenckich, czyli w systemach umożliwiających rozliczenia między użytkownikami, którzy jednocześnie produkują i konsumują energię — na przykład z własnych instalacji fotowoltaicznych. Rozwiązania te pozwalają na bezpośrednią wymianę energii między prosumentami, zwiększając efektywność i przejrzystość całego procesu.
Te innowacje wspierane są przez programy krajowe i fundusze unijne, co sprzyja szybszemu wdrażaniu nowoczesnych rozwiązań oraz zwiększa konkurencyjność polskiego sektora energetycznego.
Akcje firm energetycznych warto rozważyć z kilku powodów.
Analiza fundamentalna polega na ocenie wartości spółki poprzez badanie jej wyników finansowych (przychody, zyski, zadłużenie), otoczenia rynkowego (sytuacja branży, konkurencja) oraz czynników makroekonomicznych (PKB, inflacja, stopy procentowe). Celem jest ustalenie, czy cena rynkowa akcji odzwierciedla ich rzeczywistą wartość i czy inwestycja jest opłacalna.
Inwestując w branżę energetyczną, podobnie jak w przemysłową czy ochronę zdrowia, warto pamiętać o tworzeniu spójnej strategii inwestycyjnej, która pozwoli na skuteczne zarządzanie ryzykiem i w efekcie na maksymalizację zysków z inwestycji. Popularne narzędzia brane pod uwagę przy tworzeniu strategii związanej z inwestowaniem w sektor energetyczny, wyglądają następująco:
Łączenie udziału spółek tradycyjnych (zwłaszcza węglowych) z firmami rozwijającymi się w obszarze OZE pozwala zmniejszyć ryzyko branżowe. W przypadku spadku rentowności elektrowni węglowych straty mogą być częściowo zrekompensowane rosnącymi przychodami dostawców energii odnawialnej.
Trzymanie akcji firm energetycznych z myślą o trwałej transformacji sektora (konwersja mocy węglowych na OZE, rozwój sieci) oraz stabilnych dywidendach to strategia, która uwzględnia oczekiwane zyski w kolejnych latach. Spółki państwowe (PGE, Tauron) zwykle wypłacają dywidendy nawet w okresie inwestycji, co może łagodzić zmienność cen akcji.
Wykorzystywanie okresowych okazji, takich jak aukcje OZE czy przetargi na morskie farmy wiatrowe, pozwala na zakup akcji przed spodziewanymi wzrostami kursów związanymi z dużymi inwestycjami.
Stosując powyższe zasady, inwestor może lepiej zrównoważyć potencjalne zyski i ryzyka w sektorze energetycznym.